Jak w większości przypadków, właściwa odpowiedź brzmi: to zależy. Ale generalnie warto.
Pracę zwykle oceniamy pod względem dwóch kryteriów – czerpanej z niej satysfakcji i materialnych korzyści. Sama satysfakcja cię nie nakarmi.
Oba te wskaźniki mają się lepiej, jeśli dodasz do pracy szczyptę pasji.
Oczywiście, to nie są jedyne kryteria, którymi oceniamy pracę, ale to główne rzeczy. Można jeszcze pracować dla statusu, jaki daje dane stanowisko, wpływów, okazji do poprawy swoich umiejętności, albo dla ludzi. A pewnie znalazłoby się jeszcze parę innych rzeczy, które ludzie szukają w pracy.
Wynagrodzenie jest jednak elementem wartościującym pracę ogólnie, a satysfakcja, to jest to, co nam zostaje po wymieszaniu wszystkich powyższych czynników.
Pasja a satysfakcja
Wyobraź sobie pracę z koszmarów – u przysłowiowego polskiego Janusza, za marne pieniądze, w nędznych warunkach, gdzie współpracownicy w najlepszym wypadku nie są zaangażowani w to, co robią, a w najgorszym po prostu się obijają. No i oczywiście kierownik to skończona świnia.
Nie do końca brzmi to jak marzenie pracownika, ale niestety, oddaje rzeczywistość zbyt wielu pracowników w tym kraju.
Umieść się w wyobraźni w tej pracy. Poczuj egzystencjalny ból, jaki się wiąże z takim zajęciem.
A teraz dodaj do powyższego obrazka pasję. Wszystko zostaje takie samo- szef, wypłata, itp., tylko, że twoje zajęcie jest też twoją pasją.
W najgorszym możliwym scenariuszu, taki dodatek pasji, czyni twoją pracę nieco bardziej znośną.
Inny obrazek – dobra posada, duża kasa, fajni ludzie, wygodne warunki pracy, tylko pasji do twojej roboty ci brak. Dodaj ją, a ten szarawy obrazek zrobi się nagle kolorowy.
Pasja a wynagrodzenie
Jeśli robisz coś, czym się pasjonujesz, to nie ma siły, żebyś nie stał/a się w tym lepszy. Jesteśmy stworzonkami emocjonalno-rozumnymi. I owszem, trzeba wiedzieć co i jak, żeby posiąść jakieś podstawowe kompetencje. Ale dodaj do procesu poznawczego i codziennej praktyki pozytywne emocje, a wszystko, “automagicznie”, będzie ci lepiej szło.
W długim zaś okresie czasu, staniesz się bezkonkurencyjny/a. Dlaczego? Bo tak jest ludzka biologia, że im więcej czegoś robimy, tym lepiej to robimy. A pasja sprawia, że zajmujesz się swoją pracą dłużej, bardziej, mocniej, lepiej, niż ludzie, którzy pasjonatami nie są.
Przepracowałem w IT kilkanaście lat w ciągu których poznałem kilku naprawdę imponujących szpeniów – gości, którzy potrafili w swojej wąskiej specjalizacji dosłownie wszystko. Każdy jeden z nich uwielbiał to, co robił.
Ja byłem administratorem baz danych, potrafiłem to jako-tako robić. Ale Bogdan, mój kolega-szpenio, w swoim wolnym czasie czytał sobie, jakie zmiany Microsoft wprowadził w nowych wersjach MSSQLa. Z własnej ciekawości czytał różne wydania poprawek do MSSQL. Oczywiście, że był lepszy ode mnie.
Inny kolega kiedyś dorwał się do danych o wypłatach, szczegółów nie zdradził, ale nikt z nas się nie zdziwił, że Bogdan zarabiał najlepiej w dziale, więcej nawet od naszego dyrektora.
Pasja a biznes
O ile w pracy pasja jest przydatna, o tyle w biznesie jest wręcz niezbędna. Oczywiście, nie znaczy to, że każdy pasjonat będzie świetnym biznesmenem.
Ale pasja buduje prawdziwą przewagę konkurencyjną – taką nie do podrobienia. Zawsze można konkurować z ceną, jakością produktu, ale jak tu konkurować z pasją? Jak ją stworzyć znikąd wśród twoich pracowników i współpracowników?
Poza tym, właściciel potrzebuje pasji najbardziej, bo to na nim spoczywa odpowiedzialność za firmę. Jeśli jesteś pracownikiem, zawsze możesz sobie znaleźć inną pracę. Jako właściciel, nie masz alternatywy. Jedyną, słabą, alternatywą jest zamknięcie firmy i otworzenie nowej.
Do prowadzenia własnej działalności trzeba mnóstwo wytrwałości. To jest gra o długim horyzoncie czasowym, to nie sprint. A jeśli zajmujesz się czymś, co lubisz, o wytrwałość jest dużo łatwiej.
Wszystko ma plusy i minusy. Jednak zrobienie twojej pasji twoim zajęciem, ma znacznie więcej plusów niż minusów.