To normalne, że przynosimy nasze frustracje z pracy do domu. Praca wysysa energię. Dojazdy zabierają czas na życie prywatne.
I nie chodzi tu tylko o negatywy. Przecież w pracy i fajne rzeczy się dzieją, skończysz projekt, dostaniesz nagrodę, pochwali cię klient albo przełożony i wracasz do domu z lepszym nastrojem.
Wypalenie zawodowe to bardzo realna przypadłość. Dosięgła mnie już ładnych 10 lat temu.
Continue reading
Może być dobrym pomysłem, może być złym. Zależy, do czego potrzebna ci praca.
Jeśli chcesz zarobić fortunę, to raczej kiepski pomysł. Jeśli potrzebujesz więcej czasu, żeby spędzić go z rodziną, to całkiem dobry pomysł.
Na szczycie piramidy zarobków są kierownicy, dyrektorowie, a ileż ich może być? Na każdego dyra przypada dziesiątki ludzi, którzy są w jego zespole. A naprawdę, to dyrektorzy i CEO stanowią zaledwie ułamek procenta najbogatszych. W tamtych rejonach są głównie przedsiębiorcy.
Continue reading
“W życiu”? No, to jest wręcz filozoficzne, szerokie pytanie. Więc ja się ograniczę jedynie do strefy finansowo-zawodowej.
Continue reading
Większość wad polskich wydawnictw jest dokładnie taka sama, jak wydawnictw nie-polskich i sprowadzają się do jednego: zagładzają autorów. Taki biedny pisarzyna w pocie czoła długimi miesiącami coś produkuje, wydawca to bierze, płaci mu jakieś ochłapy (tzw. zaliczka) i to by było na tyle.
Continue reading
Moją pierwszą pracę na etacie wspominam z nostalgią. Pamiętam, jak przybyłem tam jako świeżak po studiach, z głową nabitą wyobrażeniami jak to jest w “prawdziwej” pracy, i jak te wyobrażenia zostały zweryfikowane przez rzeczywistość.
Firma FM Logistic we Mszczonowie, stanowisko ‘informatyka ds. eksploatacji’. W rzeczywistości zajmowałem się utrzymaniem systemów magazynowego, transportowego oraz pomagałem w projektach rozwojowych dotyczących tych obszarów. Np. pojechałem do Portugalii wdrażać nowy system transportowy w tamtejszej filii.
Ja pisałem posty na blogu zaledwie przez jakieś cztery miesiące, zanim zacząłem pisać moją pierwszą książkę. To naprawdę nie jest taka wielka sztuka.
Continue reading
Żeby wypaść jak najlepiej, potrzebujesz dwóch elementów: zgrać się z oczekiwaniami pracodawcy i pozostawić po sobie wrażenie.
Jeśli chodzi o pierwszy element, to znajdziesz pełno porad na HRowych stronach, trochę też tego tematu liznę.
Ale druga kwestia jest nieco bardziej skomplikowana. Bo “dobre wrażenie” to nie tylko maniery, pewność siebie, profesjonalizm, ale przede wszystkim jakiś indywidualny rys, który sprawi, że zapadniesz w pamięć rekruterom.
Ale po kolei. Krok pierwszy:
Słucham dość sporo podkastów z przedsiębiorcami w roli głównej i w jednym odcinku padło pytanie co najczęściej dyskwalifikuje kandydatów. Odpowiedź była zaskakująca, tekst: “Nie mam żadnych pytań.”
Jak to? Zamierzasz spędzić tutaj kolejnych kilka lat życia poświęcając trzecia część swojego dnia, gdzieś połowę swoich świadomie przeżytych godzin i nie masz pytań? Z takim podejściem lądujesz na koniec kolejki.
Continue readingW tym momencie? Jakieś 500%. No, chyba, że mówimy jeszcze o zatrudnieniu na pełen etat. Wtedy to by było jakieś 10000%. Nie po to pracowałem ciężko przez ostatnie osiem lat nad tym, żeby zapewnić sobie wolność, żeby ją teraz sprzedać za marne grosze.
Obecnie jestem zatrudniony na ćwierć etatu, a mój pracodawca bardzo elastycznie podchodzi i do moich obowiązków, i do godzin pracy. W skrócie, mam jak u Pana Boga za piecem.
A to 500%? To wynagrodzenie, to i tak za mało żeby mnie skusić. Elastyczność czasowa musiałaby być podobna, a obowiązki lepsze, niż obecne. I w takim układzie zgodziłbym się zmienić pracę.
A przeszłości, kiedy nie szukałem w pracy czegoś specjalnie więcej niż wynagrodzenia, zmieniałem pracę w okolicach 30%-wej podwyżki. Taka różnica sprawiała, że faktycznie nie było nad czym się zastanawiać. Oczywiście, brałem też pod uwagę długość dojazdu, zakres obowiązków, rodzaj pracy, system pracy, ale bądźmy szczerzy – dla specjalisty IT średniego szczebla jedna praca od drugiej niewiele się różni.